Grunnhygginn alemnningur

Við höfum ákveðin lög og lögreglu til að framfylgja því að farið sé eftir þeim. Hvoru vilja þeir sem mótmæla aðgerðum lögreglu breyta.

 Það er alveg augljóst á myndum frá vettvangi þar sem múgur lokaði aðal aðkeyrslu í og úr bænum að fólkinu var gefin nægur tími til að forða sér. Þegar fólkið varð ekki við tilmælum lögreglunnar hafði hún um tvennt að velja. Láta lýðinn ráða eða framfylgja lögunum og starfsskyldum sínum.

Lögreglan æpti aftur og aftur að hún hygðist beita gasi áður en hún sprautaði því. Allir sem voru á staðnum máttu vita það að þeir trufluðu aðgerðir lögreglu með nærveru sinni, líka þeir sem voru utan vegar.  Bílstjórarnir alveg blásaklausir sögðust barasta ekki hafa komist vegna þessa lýðs.

 Við höfum um tvennt að velja - ríki sem sá sterkasti og frekasti veður uppi eða réttarríki þar sem gætt er að menn fari að lögum.

Eru menn ef til vill að mótmæla því að bannað sé að trufla umferð? Þá verður að gilda jafnrétti. Allir eiga þá að geta mótmælt öllum með sama hætti.

Já það er eins og ég segi: Almenn skynsemi er mjög sjaldgæft fyrirbrigði.

Lögreglumaður á slysadeild

Agaleysi í skólum

Þessi frétt er dæmi um agaleysi í skólum.

 Það kom fram í fréttum að kennarar væru að gefast upp vegna slíks.  Við viljum ekki að börn okkar séu lamin en það má halda uppi aga með öðrum aðferðum. Tillögur þess efnis að foreldrar verði sektaðir fyrir hegðun barna sinna hugnast mér ekki sérstaklega og minni ég á í því sambandi dóm yfir foreldrum fatlaðrar stúlku sem þurftu að borga milljónatug vegna hegðunar sem mátti hugsanlega rekja til fötlunarinnar. En meiri aga þurfum við. Mikið átak.

Ég gæti hugsað mér að skólarnir hefðu á að skipa sérfræðingum sem gætu tekið á slíku agaleysi og verið til ráðgjafar bæði fyrir kennara og foreldra. Átakið væri sameiginlegt með starfsfólki skóla og foreldrum. Foreldrunum yrðu settar reglur og hugsanlega mætti sekta ef þeir færu ekki eftir þeim. Þá yrði foreldrunum refsað fyrir eigin hegðun en ekki hegðun barna sinna sem getur verið óháð hegðun foreldranna.

Slíkt teymi gæti tekið á ýmsu sem óæskilegt er í hegðunarmynstri hópsins utan og innan skóla.

 Barnabörn mín hafa verið í erlendum skólum og er þar mikill munur á. Þau hafa bæði verið í amerískum skóla og enskum skóla.

Ég var svo heppinn að hafa sama barnaskólakennarann frá því að ég kom úr Ísaksskóla 8 ára og þar til ég fór í gagnfræðaskóla 12 ára. Í bekknum var mikill agi en mildur og góður.  Ég kom seinna í bekkinn en félagar mínir vegna veru minnar í Ísaksskóla og er mér sagt að ég hafi verið tekinn fyrir af félögum mínum og mér kennt á agann sem þar ríkti. Kennarinn þurfti ekki að koma þar nærri, bekkjarfélagarnir þekktu reglurnar.

Þeir sem voru í þessum bekk hafa margir náð langt þó einhver afföll hafi verið eins og gengur. Ég þakka það ekki síst þeim milda anda sem þar ríkti.  

Uppvaxandi kynslóð er eini lífeyrissjóður okkar sem hefur eitthvað gildi. Hlúum að henni.

Salernin eru ekki símaheld

Ekkert að marka forsætisráðherra

 

Það sem skortir í íslensku efnahagslífi er traust. Traust á ríkisstjórn og traust á fyrirtækjum og traust á bönkum.

Forsætisráðherra lýsti því yfir fyrir nokkru að hér ætti að gera stórkostlegar ráðstafanir til að vinna gegn vogunarsjóðum sem hafa unnið gegn íslensku efnahagslífi.

Hvar eru efndirnar. Er það til þess fallið að menn taki mark á Íslendingum að gefa slíkar yfirlýsingar án þess að standa við þær.  

 

Spámenn og fleira fólk

Davíð talar niður húsnæðisverðið, aðrir eru bjartsýnir. Við erum oft fljót að rétta úr kútnum eftir áföll. Margir sem hafa átt í vandræðum með að fá fólk til vinnu segja mér að tímar séu breyttir. Fólk fæst til ummönnunarstarfa þó fjöldi af útlendingum streymi úr landi. Þetta er alls ekki slæmt. Best er ástandið þegar jafnvægi á milli eftirspurnar eftir vinnu og framboðs er þannig aðatvinnuleysi jafngildi rúmlega  þeim fjöld sem er að flytja sig á milli starfa – leita að réttu vinnunni.

Vinur minn sagði við mig að lítið yrði að gera í ferðaþjónustu úti á landi. Fólkið með skuldahalana í eftirdragi hætti að fara út  fyrir næsta nágrenni  Reykjavíkur eða þess staðar sem það býr á.  Vonandi eykst þjónusta við útlendinga að sama skapi. Þar er þó ekki á vísan að róa því víðar kreppir  að í efnahagsmálum en á Íslandi.  Byggingariðnaðurinn er að skreppa saman. Fasteignasölum fækkar með minnkandi veltu. Bankar segja upp starfsfólki og þeir sem keyptu hundrað milljóna húseignir á lánum og miðuðu við áframhaldandi risatekjur lenda á vonarvöl. Það dregur úr flutningi vöru, bílasölum fækkar.  Hvert sem litið er þá er ástandið miðað við góðærið sem við höfum búið til með lánum.

Ríkið getur farið í miklar framkvæmdir. Verktakar og  starfsmenn þeirra fá vinnu og kaupgetu. Innstreymi lánsfjár ríkisins sem heldur genginu þokkalegu. Þetta gæti undið upp á sig þannig að höggið verði ekki eins mikið.  Þá gætum við virkjað og byggt verksmiðjur eins og álver, kísilverksmiðjur og gagnageymslur.  Vonandi lærum við af reynslunni og göngum hægar um gleðinnar dyr en hingað til. Davíð spáir og spáir. En eins og Mark Twain sagði. Það er erfitt að spá, sérstaklega um framtíðina.  

Talað niður fasteignaverð ofl.

Davíð Oddsson hefur spáð því að fasteignaverð falli um 30% 

Það verður að teljast vægast sagt gagnrýnivert þegar Seðlabankastjóri tilkynnir að fasteignaverð lækki um 30%. Það eru ekki allir svo gáfaðir að vita það að hann hefur engar forsendur til að spá svona nákvæmlega um gang mála. Fasteignaverð er háð ýmsu. Fasteignaverð á höfuðborgarsvæðinu er tildæmis háð aðstreymi fólks utan af landi.

 Spádómurinn kippir hins vegar fótunum undan atvinnu fjölda fólks. Hann kippir fótunum undan atvinnuvegi sem stóð höllum fæti. Hann gæti virkað eins og að fella fyrsta dómínókubbinn í langri röð og gæti þannig leitt til hruns íslensks efnahagslífs. Mjög stór hluti fasteigna er veðsettur fyrir meiru en sem nemur 70% af verði. Þegar verðið fellur svo mikið skulda menn meira en sem nemur verðmæti eignarinnar. Menn sem lenda í vandræðum geta ekki selt eignir til að greiða skuldir og eignirnar lenda á nauðungasölu. Bankarnir hætta að fá greidd lán sín. Þegar það skeður í miklu mæli verður þróunin hér eins og húsnæðiskreppan í Bandaríkjunum. Bankarnir þola ekki álagið - ábyrgðir falla á ríkið sem þolir það ekki heldur.

Ein besta leið til þess að minnka mengun er að gera mengandi atferli dýrara en það sem veldur minni mengun. Hækka skatta á eyðslufrekum bílum og lækka á þeim sem eyða minnu. Slík stefna væri til fyrirmyndar.

 Spádómóar eru sumir þannig í eðli sínu að þeir eyða sjálfum sér. Menn einfaldlega spýta í lofana og láta þá ekki rætast. Spá um verðlækkun er ekki þess eðlis. Kaupendur sem trúa á lækkunina halda að sér höndum og eignir hætta að seljast og lækkar þá verðið. Þess vegna er mjög ámælisvert að tala niður verðið hvað þá heldur þegar um menn í ábyrgðarstöðum er að ræða.

 

Hitt sem mér liggur á hjarta eru ummæli Al Gores um að við Íslendingar séum til fyrirmyndar í koltvísýringsmálum. Það sem hann á við er notkun okkar á endurnýtanlegum orkulindum þe. orku fossa og jarðvarma. Þetta gerum við barasta af því það er ódýrara fyrir okkur. Við færum engar fórnir og gerum yfir höfuð ekkert nema það að velja ódýrar leiðir. Við greiðum niður innflutning á risa bílum til almenningsbrúks. Hvað eru það margir sem eiga picup bíla sem þeir hafa flutt inn á mun lægri gjöldum en sambærilegir skúffulausir bílar. Þetta eru bílar sem eyða hver eins og fjórir smábílar. Er þetta þjóð sem setur umhverfisvernd á oddinn. Þessi stefna veldur okkur fjárhagsskaða. Með því að spara í bensíni þá gætum við haft fleiri mengandi verksmiðjur og samt staðist mengunarsamninga. Með því þá lækkuðum við mengun á heimsvísus því þessi mengunariðnaður veldur enn meiri mengun í útlöndum.

 

 

 

Erlendir verkamenn. Minni dýrtíð

Ég sagði við vin minn í seinustu kaffihúsa-bjarga-heiminum-törn að við hefðum ekki fengið nægilega marga erlenda verkamenn hingað upp á síðkastið. Ha sagði vinur minn sem er frekar andsnúinn innflutningi útlendinga hingað til landsins. Ja sko þessir menn sem komu hingað erlendis frá og ráðnir voru hjá starfsmannaleigum - þeir komu og fóru. Komu þegar við þurftum á því að halda og fóru þegar vinnan dróst saman. Þetta líkaði vini mínum vel. En af hverju vildi ég hafa fleiri. Jú sjáðu til. Það er vont að fá skyndilega mikla peninga inn í þjóðfélagið sérstaklega ef þeir hverfa eins skyndilega eins og þeir komu.  Að hluta til er það brjálæði í kaupum á óþarfa, hækkun fasteignaverð og þ.u.l. því að kenna að  hluti af peningunum sem fóru í að byggja upp Kárahnjúka dreifðist hér innanlands. Þetta jók á væntingar manna og menn tóku að eyða og spenna eins og vitlausir væru. Ef fleiri starfsmenn hefðu verið ráðnir hefði meira af peningunum farið út úr landinu jafn óðum og ekki valdið þeirri spennu sem var hér á vinnumarkaði og raun alls staðar í þjóðfélaginu. Fólkið sem tók lán eins og vitlaust væri reiknaði með að hafa þau himin háu laun það sem eftir væri lífsins - það kæmi aldrei kreppa þó samdrátturinn væri séður fyrir og því fór sem fór. Þannig margfaldaðist vitleysan sem byrjaði þegar hafist var handa við byggingu Kárahnjúka og endaði þegar hún var búin. Heyrðu þetta er alveg rétt hjá þér þú þarft að blogga um þetta sagði vinur minn og að sjálfsögðu skorast ég ekki undan. Of seint núna en gæti komið sér vel næst..

Fylkjum okkur í kringum foringja á stríðstímum.

Lögreglan á að rannsaka hverjir standa fyrir því ofbeldi sem atvinnurekendastétt nokkur hefur í frami gegn þeim sem vilja komast leiðar sinnar um götur borgarinnar. Síðan á að kæra þá fyrir það að valda almannahættu og gera þá ábyrga ef rekja má dauðsföll til þeirra. Þá á að kæra þá fyrir manndráp af gáleysi og þar sem hættan sem þeir valda er mikil á dómur að verða harður.

Ríkisstjórnin er að róa lífróður gegn utanaðkomandi aðstæðum og hugsanlega árás á efnahagskerfi okkar. Hún segir að ætlunin sé að setja gildru fyrir þá sem veðjað hafa á hrun krónunnar og með því stuðlað að falli hennar. Að líkindum gerir hún það með óvæntum aðferðum sem lætur hið gangstæða koma fram þe. lækka gengisvísitöluna og lækka þannig ekki aðeins bensín á lúxusbíla heldur það sem skiptir meira máli lífsnauðsynjar til einstaklinga sem ekki geta beitt ofbeldi til að verja sína stöðu.

 Ég óska ríkisstjórninn velfarnaðar í þeim átökum sem hún stendur í. Hvort sem ég hef verið hlynntur henni í gegnum tíðina eða ekki þá styð ég hana á erfiðum tímum. Það ættu menn að gera nú þegar framtíð okkar er í hennar höndum.

Hávær mótmæli við Arnarhvol

Ofbeldi er ofbeldi hver sem tilgangurinn er.

  

Margir eru hrifnir af ofbeldi vörubílstjóra þegar þeir stöðva umferð á annatímum og taka þá þá áhættu að einhver deyi af þeirra völdum.

 

Á ég að geta hindrað för allra sem búa í sömu götu og ég og heimtað af þeim pening af því ég er svo blankur. Á ég að geta hindrað för konu til að þvinga hana til að dansa við mig. Ofbeldi er ofbeldi og á ekki að eiga sér stað. Ég tala nú ekki um þegar atvinnurekendur ætla að stjórna landinu með ofbeldi.

 

Ríkisstjórnin rær nú lífróður til þess að bjarga okkur. Takist það hækkar gengi íslensku krónunnar og verð á eldsneyti og öðrum nauðsynjum lækkar.

 

Ef ekki þá fer matarverð hér upp úr öllu valdi og allt annað sem erlent er eða byggir á innflutningi að meira eða minna leyti.

 

Matarverð á eftir að hækka.. Þeir sem vilja að ríkisstjórnin greiði niður eldsneyti á lúxusbíla landsmanna minnast ekki á það að greiða niður matinn fyrir einstæðu móðurina sem rétt skrimtir og getur ekki beitt neinu ofbeldi þegar maturinn hefur hækkað svo mikið að hún getur ekki lengur brauðfætt börnin sín.

 

Ef niðurgreiða á eldsneyti á allt of stóran bílaflota svo menn þurfi ekki að taka strætó, ganga eða hjóla þá verða menn að segja hvar á að taka peningana. Hætta við framkvæmdir og sætta sig við atvinnuleysi. Taka að láni og minnka lánshæfismatið þannig að ekki sé hægt að koma í veg fyrir bankakreppu?

 

Ofbeldismenn hugsa aldrei dæmið til enda.

 

Ertu þú ofbeldismaður eða styður þú það?

 

  

Látum þá borga til baka.

Nú ætlar hann Geir okkar að nota skattpeningana okkar til að bjarga bönkunum sem alls ekki eru okkar. Ekki höfum við haft 400 milljónir í kaupauka og aukagreiðslur sem ekki eru taldir í hundruðum heldur þúsundum milljóna t.d. við starfslok.

Það væri svo sem góðra gjalda vert að hlaupa undir bagga með þessum ofurlaunagaurum ef ríkið fengi það til baka þegar upp úr öldudalnum er komið. Metið væri hvað sú áhætta sem ríkið tekur með björguninni kostaði ef hún væri veitt á frjálsum markaði eins og hann er í dag. Þá upphæð endurgreiddu síðan bankarnir með vöxtum þegar upp úr skitnum er komið. Er það ekki réttlátt.

 

Með útglennt klofið að selja sig.

Ég spjallaði í dag við vin minn um heimsmálin. Ég velti því stundum fyrir mér hvort orð mín berist hraða með daglegri kaffihúsaumræðu eða bloggi. Munurinn er ef til vill sá að í kaffihúsaumræðunni bæði aflagast hún og lagast í meðförum annarra.

Vinur minn vitnaði í Tómas Jeffersson og sagði að stjórnvöld mættu ekki ganga fram af borgurunum. Hvar eru mörkin hvað má leggja á mikla skatta. Ísland trjónir á toppnum fyrir skattaáþján. Þetta væri sko skárra ef menn notuð peningana viturlega. Hvað meinar þú. Ja hvort vildir þú halda uppi lágmarks kennslu fyrir blind börn eða bæta við sendiherra? Svo sveif umræðan yfir til framboðs til Öryggisráðsins. Veistu ekki af hverju við bjóðum fram spurði ég. Vinur minn hafði ekki hugmynd um það. Það er til þess að geta beitt atkvæði okkar með svipuðum hætti og við beittum samningnum við Varnarliðið - þegið mútur. Við ætlum sem sagt að vera með útglennt klofið og bjóða til kaups sagði vinur minn og hló. Já það má orða það svo sagði ég varkárari. 

Er Árni Matt fíkniefnaneytandi?

Ég tek það fram að þessi setning á ekki við minnstu rök að styðjast að mér vitandi. Hann heldur því fram að maður geti sagt hvað sem er. Ég má ekki segja þessa setningu. Hún er svívirðileg, ég tek  hana aftur og biðst afsökunar. Hún er sett hérna fram engöngu til að benda fólki á að þrátt fyrir málfrelsi má maður ekki segja hvað sem er. Málfrelsi ráðamanna er enn takmarkaðra vegna þeirrar virðingar sem embætti þeirra verður að hafa. 

Ráðherra getur ekki afsakað sig á árásum sínum á Umboðsmann Alþingis með því að hann hafi málfrelsi.   

Síðari hluti pistilsins er útskýring á verðmæti krónunnar.

Af hverju kostar dollari meir í dag en hann gerði fyrir nokkrum dögum.

Verð á gjaldmiðlum ræðst af framboði og eftirspurn. Þegar er viðskiptahalli eins og hefur verið undanfarin ár þá ætti að vera umfram eftirspurn eftir gjaldeyri og verð hans að vera hátt. Það varð það ekki. Ástæðan var mikið innstreymi lánsfjár í erlendri mynt. Mikið innstreymi þýddi að verð gjaldeyris lækkaði. Stýrivextir áttu að draga úr kaupum fólks á vörum og þjónustu fyrir lánsfé. Þeir virkuðu alls ekki þannig. Á móti hækkun vaxta kom verðlækkun á innfluttum vörum þannig að fólk sá sér hag í því að taka lán og kaupa vörur. Fjárfestar voru tilbúnir að skaffa peningana og lánuðu til skamms tíma. Þetta gerðu þeir til að geta stokkið út með fjármagnið áður en gengið næði eðlilegri hæð. Þannig gátu þeir náð mikilli ávöxtun með lítilli áhættu.

Það vissu allir sem hafa eitthvað vit á peningum á annað borð að innstreymið hætti um leið og gengið færi að falla, hversu háir sem stýrivextirnir yrðu.

Þegar fé er tekið að láni má þannig hækka gengið tímabundið. Greiða verður skuldir til baka. Það er ekki endalaust hægt að taka lán fyrir vöxtum og afborunum. Það hlaut því að koma að því að eftirspurn eftir gjaldeyri til greiðslu skuldanna yrði meiri en nemur innstreyminu. Þegar sú stund kom upp hækkaði verð á erlendum gjaldeyri og fjárfestarnir flýttu sér að ná sínum peningum út aftur. Þannig þurfti enga aðför að íslensku krónunni til að fella gengið. Davíð reynir að kasta ryki í augu almennings og telja fólki trú um að einhverjir vondir karlar en ekki vitleysan í honum sjálfum eigi sök á stöðunni.