Hrun og ris í stjórnmálum.

 

Það er hræðilegt til þess að vita hvað kjósendur eru vitlausir. þeir sem lofa að láta lán heimilanna hverfa og hætta við verðtryggingu fá rífandi fylgi í skoðankönnunum og allir flokkar virðast lofa slíku nema sjálfstæðisflokkurinn hvers fylgi hrynur.

 

Ég er ekki að segja að menn eigi að kjósa sjálfstæðisflokkinn og séu vitleysingar ef þeir geri það ekki. Skynsamleg ástæða fyrir því að kjósa hann ekki gæti t.d. verið að hann eigi svo mikinn þátt í hruninu að hans tími sé ekki kominn. Gallinn við þá skýringu er sá að aðrir flokkar sem eiga ekki síður þátt í hruninu hafa átt sína tíma eftir hrun. Fyrst var það Samfylkingin og nú er það Framsókn.

 

 Verðtrygging er nauðsynleg annað hvort í formi breytilegra vaxta eða verðtryggingar. Menn völdu verðtrygginguna vegna þess að hún jafnar betur áföllin en breytilegir vextir. 

 

Gallar við kerfið eru ekki verðtrygging í sjálfu sér. Hins vegar eru í kerfinu núna innbyggðir gallar.

 

Hugsanlega mætti breyta eftirfarandi:

 

1. Hætta við jafnar afborganir. Ég tel mun heppilegra að hafa stig minnkandi afborganir því þá vita menn í upphafi hvernig afborganabyrgðin verður verst og einnig eignast þeir eitthvað í íbúðinni við greiðslur. 

2. Þak á muni milli launa og greiðslna. Ef greiðslur hækka verulega umfram launavísitölu þá verði hluti greiðslubirgðanna færðar á síðari greiðslur þó þannig að aldrei verði meira flutt en það að síðari greiðslur verði aldrei erfiðari en upphafsgreiðslubirgðin miðað við launavísitölu. Þetta tikkar mest inn í byrjun en síðar minna eftir að heildar greiðslubirgðin minnkar. Lánveitandinn hefur betri tök á að meta skammtímasveiflur og ekkert óeðlilegt að hann taki ábyrgð á þeim. 

 

3. Vextir á verðtryggðum lánum fari ekki yfir 2%. 

 

Þetta eru mínar tillögur. Þeim er kastað fram án mikillar þekkingar og útreikninga. Ég er ekki að segja að það eigi að fara  að þessum tillögum heldur að benda á að hægt sé að sníða agnúana af kerfinu. Mér vitrari menn geta þá sett kerfið betur upp. 

 

Eins og ég hef bent á áður þá er hætta við að lýðurinn ærist við erfiðleika og hver spani upp í öðrum sína vitleysu. Öfgarnar í þessu er vöxtur nasista eftir kreppuna miklu. Mér finnst margt í umræðunni benta til þess að menn í ráðleysi sínu og basli hoppi á mjög heimskulegar lausnir og finni sökudólga þar sem síst skyldi.

 

Tökum ró okkar sýnum skynsemi.