Davíð og ekkert öl.

Krónan fellur og menn missa vinnuna. Villi dósent og baráttumaður fyrir litla fjárfesta sagði að menn hefðu óskað minni þenslu og þeim hefði orðið að ósk sinni.

 Það væri svo sem allt í lagi ef þennslan væri barasta stöðnuð og hún héldi ekki áfram að minnka. Það er hins vegar eins og að óska þess að aðeins fyrsti dómfínókubburinn félli. 

 Það gengur vel þegar við græðum. Aðeins einn milljarður af auka þorskakvóta getur lífgað upp á allt hér á skerinu. Það hlýtur eitthvað að dofna þegar tugir ef ekki hundruð milljarða tapast. 

 Fæst okkar gátu um það ráðið þegar allt varð vitlaust og menn ofmetnuðust í fjárfestingaræsingnum. Við þurfum hins vegar að borga brúsann. Eina sökin sem við eigum er að hafa kosið þá sem ekkert gerðu til að undirbúa okkur undir niðursveifluna. 

Seðlabankastjóri segir að það sé gott að vera vitur eftir á. Menn gátu ekki séð heimskreppuna fyrir. Það er alveg rétt. Menn geta ekki séð jarðskjálfta fyrir en samt eyðum við miklu fé í að gera hús okkar þannig úr garði að þau standist skjálfta. Samdráttur í efnahagslífi er jafn öruggur og jarðskjálftar. Við vitum ekki hvenær þeir koma en þeir koma fyrr en síðar. 

 Að mestu er vandi okkar í efnahagsmálum heimatilbúinn. Við vissum um að efnahagslífið myndi þenjast út á meðan virkjunarframkvæmdu stóð og dragast saman á eftir. Menn ræddu allan tíman um mjúka lendingu. Seðlabankanum bar að fylgjast með þegar mikið lánsfé barst inn í landið og setti gengið miklu neðar en raunvirði krónunnar var miðað við efnahagsgetu þjóðarbúsins. Seðlabankinn mátti vita að hér væru á ferð skammtímalán sem kæmu til greiðslu að sínum tíma liðnum og þá myndi fé streyma út úr landinu og reyna á krónuna. 

Ef til vill máttu þeir ætla að lengri tími liði og skellurinn yrði aðeins mýkri. Það var samt sem áður full ástæða til aðgerða, draga úr útsölu á gjaldeyri með því að kaupa hann á lágu verði og safna forða.

 

Það er alveg sama hvað Davíð segir. Hann hefur stjórnað þjóðinni þegar misskipting auðs jókst og kenningarsmiði  hans Hannesi Hólmsteini fannst það allt í lagi. Hlutfallsleg fátækt varð mikil. Nú eiga þeir sem urðu eftir - þeir verst settu að borga. Bætur til öryrkja sem varla gátu framfleytt sér eru frystar þegar allt annað hækkar. Nú hefur Davíð klúðrað starfi sínu í Seðlabankanum. Við erum búin að sjá að bak við hans oft hnyttnu tilsvör standa engar viturlegar aðgerðir. Við höfum haft skemmtilegan orðhák við stjórnvölin og eftir stendur sviðin jörð og gleymdir brandarar. 

 

Fyrir þetta blæðir Sjálfstæðisflokkurinn. 

 

Athugasemdir

[Haraldur Haraldsson, 26.6.2008 kl. 00:03]

Góð grein og eg tek vel undir þetta allt/Kveðja Halli gamli